CARITA CARIA

Pabeubeurang. Kiwil kaluar ti kantor pos. Pareng bubaran budak sakola. Budak SMP pabeulit, rarécét. Tukang béca, tukang ojég. Angkot ngaretém. Saurang pulisi budayut  paciweuh megatan aleutan mobil sangkan nu meuntas laluasa.

Taman kota keur pésta sorot panonpoé. Airmancurna pareum. Kembang-kembang jeung daunna layu. Iklan roko burahay. Dina trotoar katénjo aya nu keur shooting. Saurang pamuda gondrong janggotan keur ngarayu wanoja anu biwirna beureum, buukna beureum. Beureum siga warna iklan roko. Nu nyekel kaméra nyusutan késang.

“Ekseeeen!!!!” cek nu ditopi ngagorowok mapakan sora klakson jeung knalpot.

Pamuda gondrong ngaléndéan wanoja. Wanoja jejebris. Pamuda gondrong ngabudalkeun kekecapan. Leungeunna pepeta. Wanoja muringis.  Aya aki-aki maké seragam véteran leumpang hareupeun nu mawa kaméra.

“Kaaaaaat!!!!” nu ditopi ujug-ujug médéngkréng. Ngababetkeun topi. Saréréa milu médéngkréng. Aki-aki haré-haré. Leumpang tumaninah muru tukang ojég nu keur anteng lalajo shooting. Clak. Biur. Nu shooting masih tingpédéngkréng. Saréréa nurutan nu maké topi. Pamuda gondrong pangangguran bari noél pipi wanoja beureum. Si wanoja sakilat malik nampiling. Ngajenggut janggotna. Gur-ger.

Kiwil nyéréngéh bari leumpang ka pos pulisi anu agréng bangun hayang nyaingan agréngna masjid agung. Agréngna gedung bupati. Enya sawaréh pulisi nyaralsé di jero rohangan. Puguh atuh da aya AC sagalarupa. Keur peujeuh mah pernahna dina iuh-iuh caringin kurung di juru alun-alun. Raos kacida.

Pos pulisi ukur diliwat. Bati kabita hayang ngiuhan.

Kiwil ngajanteng sakedapan handapeun tihang bandéra di alun-alun. Buukna nu galing beuki murintil. Kaangin-angin.

Kudu ngiuhan dimana yeuh, pikirna. Masjid Agung. Perpustakaan Daérah. Atawa joglo di taman kota. Pos pulisi rada araringgis. Mulang ka tempat gawé lain bantrak-bantrakkeun. Morérét kieu. Kacipta kudu leumpang nikreuh mapay trotoar. Ngaliwatan dua parapatan katiluna pertelon. Kituna mah duit beak dipake ngeposkeun surat. Ari sugan murah singhoréng ngorédaskeun saku. Bubuhan kilat khusus. Teu panasaran da sa surat keur bébéné di lembur. Orokaya mulang kudu leumpang. Untungna pagawéan geus raréngsé. Kari ngeureutan hurup jang sabloneun pesenan spanduk barudak statsion, anu cenah rék démo Palestina tilu poé deui. Rada nyalsé éta mah gawéaneun peuting. Barina oge wayah kieu mah pasti merul balad si Aang, ngoprék komputer, nyetélan filem indehoy. Sidik moal bisa gawé. Da lain singkah-singkahkeuneun. Manéhna mah kadar pagawé. Maenya cucungah ka babaturan dunungan.

            Sawatara lila kalah siga anu nangtang panas. Ngajentul gigireun tihang bandéra anu taya bandéraan. Duka ditilepan dimana bandérana. Geus lawas Kiwil tara nénjo bandérana. Teu kawas bandéra partai anu rapang dimamana, atawa gambar calon legislatip anu neba alahbatan runtah. Hiji waktu éta ogé bakal jadi runtah. Pasti.

Perpustakaan Daérah. Masjid Agung. Atawa joglo taman kota. Kiwil ngarénjag. Bet kawas. Pikiran. Haté. Atawa. Kiwil kerung. Rét ka joglo nu pernahna peuntaseun jalan. Bréh sapasang rumaja keur silih pacok. Filem indehoy nyirung dina lelembutanana. Laun nyirung.

“Tihang bandéra runtuh!!! Tihang bandéra runtuuuuh!!!” jol aya nu ngagorowok satukangeunana.

Kiwil teu sirikna lumpat ngajauhan tihang bandéra. Reuwaseun lain meumeueusan. Atuda tihang beusi sakitu jangkungna. Kacipta ninggangna. Barang dirérét deui. Tihang bandéra angger ajeg. Aya nu gélo cecengiran bari nunjuk ka manéhna.

“Tihang bandéra runtuh! Tihang bandéra runtuuuh!!! Tihang bandéra katipuuu!!! Tihang bandéra katipuuu!!!!”cek nu gélo ceuceuleuweungan bari nguiran tihang bandéra.

Kiwil tiban bisa kekerot. Leos meulah alun-alun. Muru Masjid Agung anu sapasang menarana agréng kacida. Sup ka palataran parkirna. Tukang jajaluk ngajajar. Lolobana awéwé dibaju karucel. Sawaréh mawa budak. Papanasan. Padahal lain poé jumaah. Apan biasana mahabuna tukang jajaluk lagu jumaahan. Ukur diliwat da puguh naon anu arék dibikeun. Korédas, Gusti, sanés alim sedekah. Gerentesna bari ngadeukeutan tempat abdas.

Sup ka jéro masjid. Panas ngadadak jadi tiis. Rut-rét. Rea nu gogoléran make baju PNS. Samalah aya nu tibra. Horéng masjid teh jadi kantor geuningan. Bayeungyang ngaronghéap deui. Kateuteuari kalah jadi panyumputan.

Sabérésna shalat. Kiwil kalah rut-rét nenjo nu tinggalolér. Bet asa éra. Duka timana jebulna rasa éra. Semu wirang. Mangsana ihtiar. Naha bet kalah hayang ngabebenah bulu mata. Kalah milu nyumput. Gancang ngudar sila, laju ngahintul sakedapan lebah hambalan, nenjokeun sapasang sandal capitna anu dipentrang panonpoé. Kacipta panasna lamun langsung dipaké. Rét ka palebah tempat parkir, aya sapasang manuk nu keur silih pacok luhureun setang motor.

Ari nu begér horéng teu weleh otél, gerentesna. Barang nénjo ka juru tempat parkir, aya sapasang rumaja keur silih lahun handapeun tangkal buah. Anteng kacida silih lahun bari ngiuhan. Teu ieuh kararagok kunu lalarliwat, sok komo ku tukang parkir nu meus-meus niup piriwit tarik kacida, sanajan taya parkirkeuneun. Nu nyirung dina lelembutan mimiti pucukan. Bangun anu kacebor.

Kiwil panceg rék meuntasan mentrang, muru Perpustakaan Daerah. Geus lila teu bucu-baca, bari ngadagoan iuh. Apan lalampahan mulang masih kénéh jauh, mun dipaju asa teu purun. Leumpangna rada jéjéngkéan da puguh séndalna karasa panas. Kaluar ti palataran masjid, ngaliwatan nu jajaluk. Jajaran tukang dagang. Nu nyirop jeung nyedot duwegan. Papasangan, suku pakojot handapeun meja, ari ramo rapet jeung papada ramo. Geuning dimamana, cek haténa. Ras deui kana pirang-pirang filem indehoy nu kungsi dilalajoan, mun pareng dunungannana nyetél, apan sok milu lalajo da puguh tempat saréna hareupeun tivi. Daék teu daék nya milu lalajo. Di peureum-peureum gé da hésé. Nu nyirung na lelembutan, laju mucukan, kebat ngemploh daunna.

Sapanjang leumpang geuning bet kumalangkang mangpirang ringkang nu kungsi katenjo tina filem. Mani atra. Horéng ari nu kitu mani napel, teu lésot-lésot tina ingetan. Kiwil mimiti ngarasa teu pararuguh. Aya nu laun-laun gumuruh dina jero dadana. Siga aya panonpoé anu ngahuru. Léngkahna geus bras deui ka alun-alun.

Alun-alun anu tadi. Tapi ayeuna réa pisan jalma. Papasangan, ngariuhan handapeun tangkal caringin sarta tangkal-tangkal sejen anu aya palebah dinya. Aya nu silih tangkeup. Silih léndéan. Silih pacok. Réa anu tinggoléhé, silih saréan. Kiwil gasik ngagisik panonna ku leungeun anu mimiti kesangan. Bréh éta deui. Eta deui. Sababaraha kali ngucap bari ngusap beungeut. Tapi geuning téténjoan kalah beuki rosa. Réa anu mimiti silih udaran.

Kiwil lumpat meuntas jalan. Hayang buru-buru ninggalkeun alun-alun. Sora klakson mirig Kiwil anu lumpat teu nolih kenca-katuhu. Anjog ka hareupeun kantor DPR, kiwil rénghap ranjug. Teu hayang malik katukang ka lebah alun-alun. Panenjona manco ka hareup, kana mobil anu ngajajar di palataan parkir kantor DPR. Ambuing, mobil teh geuning aroyag kitu. sora tingcikikik deuih. Kalah hayoh panasaran. Sup wé, tuluy nelek-nelek saban mobil harérang. Pék dideukeutan. Ambuing, dina jéro mobil téh loba anu guley. Dina saban mobil aya nu guley. Papasangan. Marotah kacida.

Kiwil ngahégak. Hégak anu lain ieu mah, lain hégak pédah leumpang. Rut-rét. Satpam keur ngaguher. Mobil angger aroyag. Kantor DPR ogé bet asa milu oyag. Siga ku lini. Gancang manéhna kebat deui kana trotoar, leumpang semu dumaregdeg. Dina trotoar, ringkang tina filem tuluy ngajuringkang. Teu kaampeuh. Hésé mareumanana. Siga panonpoé. Kumaha mareumanana. Perpustakaan Daérah geus katémbong. Ngagidig semu ngagidir, Kiwil kebat jeung hégakna. Geblus. Muru tempat maca. Mapayan buku dina saban erak. Gap. Nyokotan sacokot-cokotna. Tuluy néangan méja. kaparengkeun aya nu kosong lebah juru. Pas pisan jandéla. Karek ge rek diuk. Gigireunana pisan. Blah juru pangjuruna. Sapasang rumaja diseragam SMA keur  silih rangkul na panyumputanana, da puguh rada buni kapindingan ku erak buku.

Bruh-bréh deui. Leuwih cekas.  Ayeuna mah tingjuringkang tina saban erak buku, tina saban buku, tina saban kalimat, tina saban huruf. Ngahurup lelembutanana. Kiwil hayang nyumput tapi geuningan teu bisa nyumput. Panon jeung ceulina dikepung timamana. Kiwil rikat muka jandéla. Gajleng. Lumpat notog-notogkeun karep. Geuning kalah lumpat deui ka palebah taman anu tadi. Joglo pinuh kunu bobogohan. Anu shooting geuningan can réngsé. Kamérana ayeuna mah nambahan. Tinggorowok anu nyebut eksen jeung kat. Pamuda gondrong janggotan jeung wanoja buuk beureum ayeuna mah layeut alahbatan salaki pamajikan. Lebah airmancur, anu kiwari mah hurung manceran,  silihrangsadan, tuluy tinggejebur bari baluligir. Réa kacida anu keur dishooting bari taranjang. Lebah tihang bandéra anu gélo keur ucul-ucul sorangan, taranjang,  tuluy ngangsrod kana tihang bandéra.

Kiwil geus teu maliré nanaon. Nyemprung ka palebah kantor pos. Nubrukan veteran anu masih kénéh ngaliud. Méh titotog muru méja pagawé tempat tadi manéhna ngirim surat.

“Punten, Bu! Pangintunkeun!” cenah haroshos.

“Ngintun naon, Cép? Apan tadi atos sérat mah!” Pagawe Pos apaleun keneh Kiwil tadi kungsi  ngeposkeun surat.

“Pangintunkeun abdi, Bu! Kamana wé! Mun tiasa mah kilat khusus, Bu!” Kiwil tambah haroshos. Dumarégdég. Leungeunna ngaragamang mukaan kancing kamejana sorangan. Dumaregdeg. Tuluy rumpu-rampa kana calanana, bangun  ngudaran beubeur.

Pagawé Pos curinghak. Cengkat. Paroman semu kaweur. Rurat-rérét ka satpam.

“Enggal, Bu! Kintunkeun abdi, kamana waé! Kamana waé, asal ulah di dieu!!!” Kiwil teu kungsi lila geus direjengan ku satpam. ***   

Kedungpanjang. 2010